Ewa's Life - Part Three - Trapped.

Ogarnął mnie melancholijny nastrój. Tyle chwil których nie będę mogła znowu przeżyć. Jego usta, których smaku nie spróbuję już nigdy. Jego włosy pachnące spoconym zapaśnikiem sumo dzięki szamponowi z Biedronki.
Poczułam znajomy mi zapach. Stare skarpetki i wilgoć.
- Dom – westchnęłam.
Budynek ten był bardzo stary. Dostałam go w spadku po rodzicach. Mama się powiesiła, a tata przeciął sobie żyły, krojąc kurczaka. Dostał za swoje, biedne zwierzątka!
To wszystko stało się tu, w tym brązowo-kremowym domu z małą trampoliną w ogródku z fiołkami. Po przekroczeniu progu, zapach wzmocnił się. Na szczęście już się do niego przyzwyczaiłam.
- Hejka, Ewa. – Usłyszałam głos Wiktorii wychodzącej z łazienki. – O maj gad! Czemu płaczesz? – Zapytała zaniepokojona.
Dopiero teraz zauważyłam, że była ubrana w różowy, o kilka rozmiarów za duży T-shirt z One Direction. Był tak długi, że nie byłam pewna, czy ma coś oprócz tego, a jeśli ma, to na pewno jest to z jej ulubionym boysbandem.
- Nie chcę teraz o tym mówić, Oria. – Powiedziałam ze smutkiem w głosie i ze łzami w oczach. Dziewczyna była tak zmartwiona moim stanem, że nawet nie zauważyła, że użyłam przezwiska, którego tak nienawidzi.
Do przedpokoju weszła Natalia śpiewając piosenkę rozpoczynającą „Na Wspólnej”.
- Znowu oglądałaś Na Wspólnej? – Spytałam retorycznie, mimo że znałam odpowiedź.
- Coś się stało?
Czułam się trochę osaczona. Z jednej strony Wiktoria, z drugiej Natalia. Po prawej ściana, a z tyłu drzwi. Mogłabym przez nie uciec, ale po co? Gdzie miałabym iść? Widziałam jak szukają jakiejś odpowiedzi, próbują odgadnąć co mi się stało.
- Kendall ma żonę. – Zalałam się łzami i zsunęłam na podłogę.
Dziewczyny dopadły do mnie, dając mi się wypłakać i okazując wsparcie. Nie chciałam teraz być sama.

-------------------------------------

Z serii "Created By Natalia".
Heffron Drive w Wiedniu... Teraz będę się tym jarać przez najbliższe dziesięć lat xD.
Jak ktoś chce zdjęcia i filmiki to niedługo powinny się pojawić linki do nich na facebookowej stronie Rusherland. (Gif też jest podlinkowany).
I nie, nie wracam na razie na bloga. Trzeba przeczytać kilka(naście xd) książek i zdobyć nowe pomysły.